ΒΙΒΛΒΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ 2020 - 2021 (ΜΕΡΟΣ 7ο)

 

Ελένη Γ. Τυρίμου,  «Στην σκιά της Ελπίδας»

Δεν ξέρω πώς να περιγράψω με ακρίβεια ένα λιβάδι γεμάτο μανουσάκια. Αυτό είναι η ποιητική συλλογή της Ελένης Γ. Τυρίμου. Ένα απέραντο λιβάδι γεμάτο ανθισμένα δάκρυα. Στίχοι και λέξεις που αγκαλιάζουν την απουσία του αδερφού και την αγωνία της αναζήτησης. Λόγια που φωνάζουν για τη κατακτημένη πατρίδα. Υπάρχει ωραιότητα στη θλίψη της ποίησης; Κατά τη γνώμη μου υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στις εκφράσεις των άλλων νοημάτων. Η ποιήτρια σμιλεύει πάνω σε μάρμαρο λευκό τα αναπάντητα ερωτήματα που πλήγωσαν την ίδια και τον λαό της,  ουρλιάζει για το άδικο των λαών και την αδικία της απώλειας.

 Η γη της, γη μας, ο πόνος της, πόνος μας και το δίκιο της, δίκιο του Θεού, των ανθρώπων και της Κύπρου μας!

Στης Αλωνάγρας τα βουνά/ Αρχάγγελοι, περήφανα υμνούνε/ Αγέρωχοι και άθαφτοι/ πάντοτε ξαγρυπνούνε,/ καμπάνες της Ανάστασης/ με πόθο καρτερούνε…!

 

Αδελαΐδα Δήμου Παπαγεωργίου, «Αμμόχωστος και άλλοι καημοί»  

Ένα σάλι ποιητικό, πλεγμένο από νήμα με στίχους ψυχής είναι η ποιητική συλλογή της Αδελαΐδας Παπαγεωργίου. Ένα σάλι που μας το φορά ευλαβικά στους ώμους για να μας ψιθυρίζει την αγάπη για τον τόπο της, την σκλαβωμένη Αμμόχωστο και να μην ξεχάσουμε ποτέ το άδικο που οι κοινωνίες του κόσμου επιτρέπουν μέχρι και σήμερα να ζει ο λαός της. Πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους τη γη.   Ποίηση που σταλάζει πόνο και μελαγχολία ραντισμένη με άρωμα αγιοκλήματος. Λατρεία και σεβασμός για τη γη του λαού της  και τους προγόνους της.

Στο δεύτερο μέρος της ποιητικής συλλογής η ποιήτρια πλέκει ποιήματα αγάπης για την μικρή εγγονή της, για τη μητέρα που λείπει, για τον πνευματικό της. Περιγράφει τον κόσμο γύρω και την κοινωνία. Μαρτυρά πως δεν είναι φιλόσοφος και όμως με μεστότητα φιλοσοφεί ποιητικά αγγίζοντας την κοινωνία μας, την άνοιξη, την αγωνία της ζωής και την ποίηση που με τόση αγάπη και ενσυναίσθηση, ευτυχώς για εμάς, υπηρετεί.

 

Σοφία Σκλείδα, «Μια δεύτερη Ζωή»  

Αν μου ζητούσαν να περιγράψω το παρόν πόνημα με τρεις λέξεις θα έλεγα με μεγάλη βεβαιότητα «Μια αγκαλιά τραγούδια» . Αυτό είναι στην ουσία η παρούσα ποιητική συλλογή της Σοφίας Σκλείδας. Ποιήματα άριστα στον ρυθμό και πειθαρχημένα στον στίχο και τη ρίμα, μεστά νοημάτων και πλούσια σε εικόνα και συναίσθημα. Ποιήματα ντυμένα στο πορφυρό του έρωτα που ενίοτε σαν θλίβονται λίγο αγκαλιάζουν το μενεξεδί της δύσης. Η αγάπη δηλούται κυρίαρχη και δεσπόζει ως άλλη βασίλισσα στα ποιήματα της συλλογής. Η ποιήτρια μέσα από τη γραφή της ερωτεύεται, γελά, νοσταλγεί, περιδιαβαίνει άλλοτε σε κήπους ολάνθιστους κι άλλοτε σε ακρογιάλια μοναχικά. Σε όλες όμως τις στιγμές της γραφής της τη συνοδεύει η αγάπη.

Το πρώτο μέρος της ποιητικής συλλογής περιέχει μελοποιημένη ποίηση που έχουν επιμεληθεί ο Δημήτρης Μπουκόνης και η Ελευθερία Μεταξά. Το βιβλίο συνοδεύει ένα cd το οποίο περιέχει τα μελοποιημένα τραγούδια.

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (6ο ΜΕΡΟΣ)

 

Σωτηρία Κυρμανίδου, «Η κορώνα που σκόνταψε στη φάτνη»

Ένα γλυκό παραμύθι που σκιαγραφεί τις δύσκολες στιγμές που βιώνουν τα παιδιά εν καιρώ πανδημίας. Κλεισμένα μέσα στο σπίτι, κάνοντας μάθημα μέσα από τις οθόνες, μακριά από τους αγαπημένους παππούδες. Η μοναξιά και η απομόνωση έχει αποτυπωθεί στην παιδική ψυχούλα ενός μικρού παιδιού το οποίο στρέφει τα μάτια του στον μικρό  Χριστό και Αυτός του μαρτυράει τον τρόπο της να σωθούν από τον κακό ιό.

 

Ευαγγελία Αρετογλίδου – Φωληά, «Η κυρία Γρίπη και τα παιδιά της»

Η κυρία Γρίπη και τα παιδιά της είναι μια οικογένεια που πεινάει και ψάχνει να βρει χώρο στον ανθρώπινο οργανισμό για να φωλιάσει και να εξαπλωθεί. Η καλή κυρία Επιστήμη όμως και όσοι την υπηρετούν μας δείχνουν πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τα δίχτυα της. Ένα όμορφο παραμύθι που με λόγια απλά εξηγεί στα παιδικά μυαλουδάκια  την σημασία της πρόληψης και της σωστής υγιεινής.

 

Αθανασία Λαζαρίδου, «Τόνισε στην αγάπη»

Μια ποιητική συλλογή μελίρρυτη, γεμάτη ζεστά και όμορφα νοήματα για την αγάπη και τη συντροφικότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τον έρωτα. Χωρισμός, απομόνωση, λέξεις, παράθυρα από λέξεις, ψυχική εναρμόνιση και ελπίδα. Διάσπαρτα στην ποιητική συλλογή  η αναφορά του «ποιητή» ως έννοια και ως δυναμική… στο μέσον του πουθενά ο Ποιητής,  στο ακράγγιγμα των εννοιών ο Ποιητής, στην καταιγίδα των λέξεων λούζεται ο Ποιητής και σε κάθε περίπτωση «Τονίζει στην αγάπη»

 

Σωτηρία Κυρμανίδου, «Περιπλανώμενη Ικέτιδα»

Μια ικέτιδα γραφής, μια ικέτιδα ψυχής, σεργιανά και περιπλανάται στους στίχους και πρεσβεύει υπέρ ημών. Τακτοποιεί τις λέξεις της με ομορφιά και χάρη όπως τα γεράνια στο περβάζι του παραθύρου ή τα βασιλικά σιμά στην αυλόπορτα του σπιτιού.  Νουθετεί, προσεύχεται, πάσχει, μετουσιώνει τις λέξεις σε απτά αισθήματα και μας αγκαλιάζει με τη θαλπωρή του λόγου της. Σκορπά απλόχερα το μελάνι της ζωγραφίζοντας εικόνες που παράθυρα γίνονται κι εμείς δραπετεύουμε στην ομορφιά της ψυχής της. Πλέκει γέφυρες από στίχους κι εμείς περνάμε από τη λύπη στη χαρά κι από τη ζωή στον θάνατο γιατί η πλάση μας και η ύπαρξή μας είναι πολύπτυχη. Μια ικέτιδα που βαστά τα κλειδιά των νοημάτων και ξεκλειδώνει τις πόρτες για να διαβούν οι αναγνώστε της μέσα από περάσματα μυστικά, της ψυχής μονοπάτια. Μια διαδρομή μοναδικής ωραιότητας.

 

 

Παντελής Μιτσής, «H Κυρά της Χούλου»

Μόλις αρχίσετε να διαβάζετε το βιβλίο διαπιστώνεται αμέσως τη λογοτεχνική άσκηση μαζί με εκείνη την παρουσία του συγγραφέα. Να ένα ταξίδι που δεν είναι απλώς ευχάριστο, αλλά από κάθε άποψη αποθησαυριστικό. Όταν τελειώνει μένετε με την εντύπωση ότι γνωρίσατε την Ιστορία και την κουλτούρα της Κύπρου στα μέσα του 14ου αιώνα. Θέλοντας να ερμηνεύσει και να αποδώσει τον ψυχικό κόσμο μέσα στον οποίο εμβαπτιζόταν η ψυχή και ο συναισθηματικός κόσμος στις ώρες της πνευματικής σύλληψης και δημιουργίας ο συγγραφέας Παντελής Μιτσής στέκεται ιδιαίτερα προβληματισμένος στους ήρωες που αναφέρονται στο μυθιστόρημά του όπως της Ιωάννας, του Πέτρου, της Ρήγαινας Λινερονα κ.α. Τίποτε δεν άφησε ανερεύνητο και διηγείται και σχολιάζει και περιγράφει και αναπολεί με ένα ζωηρό διαυγή και ευχάριστο λόγο .

 

Σαρανταήμερο μνημόσυνο της Μελίνας Τρινταφυλλίδου

Την Κυριακή 9-1-2022 στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης

θα τελεστεί το 40ήμερο μνημόσυνο της αγαπημένης μας Μελίνας Τριανταφυλλίδου.

Ο ΕΠΟΚ ενημερώνει και καλεί τα μέλη και τους φίλους του στη Θεσσαλονίκη
εάν δύνανται,  

να παρευρεθούν στο μνημόσυνο της αγαπημένης μας Μελίνας

 που τόσο άδικα έφυγε από την ζωή μας.

Όλη η οικογένεια του  ΕΠΟΚ εύχεται καλό παράδεισο στην αγαπημένη ποιήτρια

γιατί μόνο εκεί αξίζει να βρίσκεται.

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (5ο ΜΕΡΟΣ)

 

Ηλίας Παντελίδης, «Φοίνιξ»

Με το νέο συγγραφικό του έργο ο Ηλίας Παντελίδης μας ξεναγεί μέσα από μια πραγματική διαδρομή ξεκινώντας από την επαρχία Καρπασίας και δη από το Ριζοκάρπασο, τον Άγιο Θέρισσο,  την Αγία Τριάδα, τη Γιαλούσα, το  Λεονάρισσο και φθάνει στην χιλιοτραγουδισμένη Αμμόχωστο. Μια διαδρομή που η  ιστορία της  σταμάτησε το 1974....

… οι Τούρκοι έφτιαξαν μωαμεθανικά τεμένη, όμως οι δρόμοι είναι οι ίδιοι και οι αμμόλοφοι περιμένουν τους Ελληνοκυπρίους να τα επισκεφθούν. Στηριζόμενος στις δίκες του μνήμες  μέσα από  διαλογική συζήτηση μας ξεναγεί μέσω μιας όμορφης αναδρομής και μας κάνει να αγαπήσουμε και να παρακολουθήσουμε την διαδρομή με μεγάλο ενδιαφέρον. Έτυχε να κατάγομαι από την  Γιαλούσα, το Λεονάρισσο, την Αμμόχωστο και  σας καλώ να το μελετήσετε γιατί είναι ένα γνήσιο βιβλίο ιστορικής σημασίας και εθνικής και πολιτιστικής μαρτυρίας.

Είναι ένας τόπος που ζούσαν φτωχοί εργατικοί άνθρωποι, αυτοί οι ίδιοι είναι που σήκωσαν τα όπλα όταν ήλθε η ώρα να αγωνιστούν  για τον εθνικό μας ξεσηκωμό ενάντια της Αγγλικής αποικιοκρατίας. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πλούσιοι στο πνεύμα αφήσαν τις ψυχές τους και έφυγαν. Είναι τόποι αγαπημένοι, τόποι μαγικοί. Τίποτα δεν υπάρχει στον κόσμο που να μου δίνει την άνθιση της γυναίκας όσο η Αμμόχωστος, όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο σπουδαίος κρητικός Καζαντζάκης. Είναι η αιωνία πόλη που τόσο πολύ αγάπησε ο Σεφέρης και την ερωτεύτηκε μαζί και ο Καζαντζάκης.......ποσό την πεθυμήσαμε την Αμμόχωστο, την Γιαλούσα, τον Απόστολο Ανδρέα.  Περιμένουμε τον φοίνικα να αναδυθεί από την θάλασσα την αιώνια και να αναδυθούμε μαζί του κι εμείς που καρτερούμε μαζί με τις τόσες ψυχές   των προσφύγων πριν φύγουμε από αυτή τη ζωή να ξανάπαμε στην Αμμόχωστο.

 

Βαγγέλης Γιάννος «Η Miss κι Εμείς»

H Μiss κι Εμείς, του Βαγγέλη Γιάννου, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Μια ιστορία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας χωρίς να κάνει κοιλιά η αφήγησή της. Οι διάλογοι απόλυτα ανθρώπινοι και ρεαλιστικοί μας τοποθετούν στο κέντρο της κάθε σκηνής και τα συναισθήματά μας εναλλάσσονται από τη θλίψη στη χαρά κι απ’ τον θυμό στο γέλιο. Μέσα στις τετρακόσιες σελίδες του παρακολουθούμε τρεις γενιές γυναικών. Γυναίκες παραπλανημένες, ακόρεστες, υπερφίαλες, απατημένες, αλλά και γυναίκες αγωνίστριες, οραματίστριες, πεισματάρες, δυναμικές. Γυναίκες με μεταξωτούς χαρακτήρες και βαθιές πληγές που αιμορραγούν όσο κι αν μεγαλώσουν, που όμως πιάνουν τη ζωή από τα μαλλιά και φέρνουν τον κόσμο στα μέτρα τους. Μέτρα κι αντίμετρα, δράση κι αντίδραση η ζωή τους όλη, ανάλογα με το τι ζει η κάθε ηρωίδα.

Ο συγγραφέας τα βάζει με την κοινωνία και τα προβλήματα ή τα θέματά της. Δεν διστάζει ν’ αγγίξει θέματα ταμπού, να τα ξεγυμνώσει και να τα αποδομήσει μπρος στα μάτια μας. Το ανέφικτο γίνεται εφικτό, το άδικο δικαιώνεται και τα λάθη συγχωρούνται και επαναπροσδιορίζονται με γνώμονα το δίκαιο και το σωστό. Η απιστία, η φτώχεια, η φιλανθρωπία, η μητρότητα, η κακοποίηση, όλα έχουν τη θέση τους ως προβληματισμοί και όλα περνούν μέσα από τη σήτα του συγγραφέα για να αφρατέψει η ουσία και να μας οδηγήσει στην κάθαρση της ιστορίας. Η Miss και Εμείς, μια ιστορία για τη γυναίκα στη διπλανή πόρτα, για το κορίτσι στο πρώτο θρανίο για τον γείτονα στον αποκάτω όροφο, για τη ζωή, για τον αγώνα, για τη χαρά και τη λύπη, την αγάπη και τη συντροφικότητα, για τη φιλία.

 

 

Βαγγέλης Γιάννος «Για του κόσμου τα μάτια»

Ο συγγραφέας Βαγγέλης Γιάννος για μια ακόμα φορά αποδεικνύει τη δύναμη που έχει να ψυχογραφεί με την πένα του ανθρώπους της διπλανής πόρτας, να κατέρχεται στα υπόγεια της ψυχής τους και να ανοίγει σεντούκια που κρύβουν μυστικά και πληγές χρόνων πολλών, να τα βγάζει στον ήλιο και να τα ξορκίζει. Δεν διστάζει να παλέψει με στοιχειά ή με φαντάσματα μέχρι να φτάσει στο κέντρο του νοήματος που θέλει να αποδώσει στο μέγιστο. Η διαυγής και ισορροπημένη σκέψη του τον οδηγεί μακριά από σκοπέλους εντυπωσιασμού και ηθικολαγνείας και προσδίδει στους ήρωες του βιβλίου του τη δυνατότητα του λάθους, της ασχημοσύνης, της παρεκτροπής ώστε μέσα από το δικό τους ταξίδι στον χρόνο να φτάσουν στην κάθαρση, την τιμωρία ή την λύτρωση. Ένα εξαιρετικό ηθογράφημα που θα μας βάλει σε σκέψεις για πολλά από όσα συναντούμε στην σημερινή κοινωνία, αλλά και για τη βαθύτερη έννοια της συγγνώμης.

 

 

Πολυξένη Ζαρκαδούλα, «Διαδρομές Ψυχής»

Γεμάτη λυρισμό, ρομαντισμό, ευμορφία νοημάτων και συναισθημάτων  η ποιητική συλλογή της Πολυξένης Ζαρκαδούλα, Διαδρομές Ψυχής. Χωρισμένη σε τέσσερις ενότητες,

Αγάπη – Έρωτας

Απώλεια – Θάνατος – Δυστυχία

Μοναξιά – Φόβος – Απελπισία

Δύναμη Ψυχής -  Ελπίδα

Περιγράφει με τρυφερότητα και άλικες αποχρώσεις τον έρωτα και την αγάπη, υμνεί την μαγεία του μοιράσματος της καρδιάς, την μοναδικότητα  της αφοσίωσης και τη λαχτάρα του έρωτα.  Σ’ έναν διαφορετικό χωροχρόνο/ σ’ ένα μέρος που τ’ όνειρο συναντά την επιθυμία/ εκεί που δεν υπάρχει ύβρις και βεβήλωση…

Δακρυσμένοι στίχοι, αιμορραγούν στον αποχωρισμό, αγκαλιάζουν την απώλεια και παρηγορούν την μοναξιά. Ας υπήρχε το νερό της αθανασίας να μπορούσα να σ’ έλουζα/μ’ αυτό, άγγελέ μου, να μην έφευγες ποτέ από κοντά μου.

Μια ευπρεπής και αξιοσημείωτη ποιητική συλλογή, γνήσιο αποτύπωμα της πένας και της ψυχής της γράφουσας.

 

Νανά Παπαϊωάννου, «Πετροβολώντας Ανεμοθύελλες»

Μια προσεγμένη ποιητική συλλογή, στην παρουσίαση και τα νοήματά της. Με έναν υπερρεαλισμό που ξεκινά ευθύς εξαρχής από τον τίτλο της και αγκαλιάζει όλους τους στίχους των ποιημάτων. Στίχοι που εξυμνούν το θείο και αγκαλιάζουν το μεγαλείο του Κυρίου. Στίχοι που προσθέτουν στο γαλανό της πατρίδας και στο λευκό του αφρού των κυμάτων. Η ποιήτρια επιλέγει το ευ από το πολύ και το αληθές από το φανταχτερό. Οι επιλογές της ψυχής της, τα νοήματα της ζωής αποτυπώνονται στη γραφή της. Στίχοι μεστοί, βαθυστόχαστοι, με συναισθηματική πληρότητα και λυρισμό, μας οδηγούν στα όσα οραματίζεται και όσα προσπαθεί να μας διδάξει μέσα από την ποίησή της. Μια ποιητική νουθεσία με εσάνς λυρισμού που άρει το πνεύμα μας και ικανοποιεί την λογοτεχνική μας "πείνα".

 

Μυριάνθη Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου, «Ως άνεμος καματερός»

Το να κρατάς στα χέρια σου στίχους ποιητών που επί σειρά δεκαετιών υπηρετούν την ποίηση και θρέφουν την φλόγα του πυρήνα της με τα νοήματά τους, είναι εξαιρετική τιμή. Πώς ορίζεται η ποίηση και πώς ο ποιητής; Ποια αναταραχή φωλιάζει στο βλέμμα του και ποιο δάκρυ αραιώνει το μελάνι της πένας του; Η ποίηση της Μυριάνθης Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου, διδάσκει και καθοδηγεί μέσα από μεγάλα και πλούσια νοήματα. Απανθίσματα, προσεκτικά επιλεγμένα μέσα από το πέρασμα των χρόνων μας ταξιδεύουν στις δημιουργικές στιγμές της γράφουσας μέσα από μυστικά και γοητευτικά γραφής μονοπάτια.

Δεν ήταν/παρά ένας υπό κάλυψη ποιητής/Τις μέρες κυκλοφορούσε ανάμεσα μας/απαρατήρητος/ένα συνηθισμένο ανάστημα/Μια αδιόρατη κόψη στο μεσόφρυδο/ μια ανεπαίσθητη φλόγα στις κόρες των ματιών/Όμως τις νύχτες/ω τις νύχτες/ ψήλωνε δυο μέτρα πάνω από τη γη/ολάκερος ένα κύμα παφλάζον/ σε φουρτουνιασμένη θάλασσα/μια ανεξέλεγκτη πυρκαγιά/ στον δρόμο της ψυχής του/ Κανείς μας δεν έμαθε ποτέ/ πότε τον ξέβρασε η θάλασσα/ ή πότε τον εξαΰλωσε η φωτιά

 

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (4ο ΜΕΡΟΣ)

 Θοδωρής Δημητρακόπουλος, «Απολογίες» 

Το βιβλίο «ΑΠΟΛΟΓΙΕΣ» του Θοδωρή Δημητρακόπουλου πραγματεύεται είκοσι πεζά κείμενα για εφήβους. Αποτελούν απολογίες εφήβων που μετά από κάποια παραβατική συμπεριφορά ή αποκλίνουσα βρίσκονται απέναντι από το νόμο. Η εφηβεία είναι μια περίοδος όπου οι νέες και οι νέοι επιδιώκουν να έχουν εμπειρίες σε νέες καταστάσεις και πράγματα. Βρίσκονται σε μια συνεχή αναζήτηση του εαυτού τους, αμφισβητούν τους γονείς τους, οι φίλοι τους είναι η καλύτερη παρέα τους. Οι επιλογές τους όμως μπορούν να τους οδηγήσουν σε αδιέξοδα και τραγικές καταστάσεις για την ίδια τη  ζωή τους ειδικά όταν δεν έχουν προβεί σε κατάλληλες επιλογές  και να θέσουν σε κίνδυνο τόσο τους ίδιους όσο και τους γύρω τους ανθρώπους. Πολλές φορές οι έφηβοι παραβαίνουν κοινωνικούς κανόνες και δε δέχονται εύκολα τα όρια. Η διαμόρφωση του χαρακτήρα τους επηρεάζεται ως επί το πλείστον από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Αν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα νοσηρό περιβάλλον είτε κοινωνικό/ ψυχολογικό τότε σε μεγάλο ποσοστό θα προβεί σε παραβατικές συμπεριφορές. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν μεγαλώνει ο έφηβος σε ένα περιβάλλον στερημένο από αγάπη, παραμελημένος από την οικογένειά του. Χωρίς όμως όλα αυτά να αποτελούν και τον κανόνα. Καθώς οι έφηβοι ακολουθούν τα δικά τους «μονοπάτια» μπορεί να τους προσφερθούν από παρέες σε χώρους διασκέδασης , έξω από το σχολείο τους, σε φιλικά τους πρόσωπα, ναρκωτικά και μπλεκόμενα με αυτά μπορεί να οδηγηθούν σε ένα σκοτεινό τούνελ που  με δυσκολία θα μπορέσουν να βγουν από αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι έφηβοι μετανιώνουν για τις πράξεις τους, ζητούν συγνώμη, αναγνωρίζουν τα λάθη τους αλλά μπορεί να μην έχουν την κατάλληλη υποστήριξη να τα ξεπεράσουν. Όλα αυτά τα ζούμε μέσα από το βιβλίο του κ. Δημητρακόπουλου ερχόμενοι αντιμέτωποι με ηθικά διλήμματα και κοινωνικές αξίες που μας κάνουν να αναλογιστούμε τον βαθύ και σημαντικό ρόλο του ανθρώπου στην κοινωνία.

Ελευθέριος Πλουτάρχου, «Δεκατέσσερις ημέρες στην Αρχαία Ελλάδα»

Ο κ. Ελευθέριος Πλουτάρχου μέσα από το βιβλίο του «Δεκατέσσερις ημέρες στην Αρχαία Ελλάδα» μας δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψουμε μέσα στον χρόνο στα Γεωμετρικά, στα Αρχαϊκά, στα Κλασσικά και στα Ελληνιστικά χρόνια. Με την φανταστική του γραφή βοηθά παιδιά κι εφήβους να προσεγγίσουν ιστορικά γεγονότα με τρόπο ευχάριστο και αυθόρμητο χωρίς να κουράζει. Ο Λεωνίδας και ο φίλος του Περικλής ταξιδεύουν με ένα παράξενο τρόπο για δεκατέσσερις μέρες πίσω στον χρόνο. Ο αναγνώστης μαθαίνει για την κάθοδο των Δωριέων, τις πρώτες αποικίες, για τους Ίωνες και τους Αιωλούς. Ταξιδεύει στην Σπάρτη, στην Αθήνα και αντλεί πληροφορίες για τα είδη του πολιτεύματος. Έρχεται σε επαφή με στοιχεία του πολιτισμού όπως Ραψωδούς και ποιητές, λυρικούς και ιστορικούς,  φιλοσόφους και σοφούς, αγγειοπλαστική, αρχιτεκτονική. Μαθαίνει για τη γιορτή του Θεού Απόλλωνα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την ιστορία της Καλλιπάτειρας. Μεταφέρεται στα κλασικά χρόνια, ζει τους Περσικούς πολέμους και τη μάχη στον Μαραθώνα, την μάχη στα στενά των Θερμοπυλών, την ναυμαχία της Σαλαμίνα. Το ταξίδι συνεχίζεται στη Θήβα, στην πρώτη πόλη που αντέδρασε στους όρους της Ανταλκίδειας Ειρήνης. Ο αναγνώστης αντλεί και πληροφορίες για τον Πελοποννησιακό πόλεμο και ταξιδεύει μέχρι την Μακεδονία, στα χρόνια του Μέγα Αλέξανδρου. Το ταξίδι ολοκληρώνεται στην Ήπειρο και στα ελληνιστικά χρόνια. Το βιβλίο αυτό προσφέρεται και ως βοήθημα σε μαθητές και μαθήτριες για να αντλήσουν πληροφορίες και για να εμπεδώσουν με τρόπο ευχάριστο κι ευρηματικό πληροφορίες και γεγονότα στα ιστορικά χρόνια του Αρχαίου Πολιτισμού μας!

 Σπύρος Γεωργίου,  «Πτυχές φιλοσοφικού στοχασμού στον Χρήστο Μαλεβίτση»

O Xρήστος Μαλεβίτσης υπήρξε φιλόσοφος και στοχαστής, με έντονη πνευματικότητα, με λόγο καθοδηγητικό, επιβλητικό, παρηγορητικό, διεισδυτικό, αφυπνιστικό. Υπήρξε κατεξοχήν δοκιμιογράφος όπου μέσα στα δοκίμιά του διακρίνεται η πνευματική του ανησυχία, ο βαθύς του συλλογισμός, η αναζήτηση της αλήθειας. Προσπάθησε να προσεγγίζει και να αναλύσει σύγχρονους  προβληματισμούς, να εμβαθύνει στην εσωτερικότητα του ανθρώπου, να δώσει απαντήσεις σε διλήμματα, σε κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις, να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τις παραδόσεις, με τη θρησκευτικότητα, με την ιστορία. Ο κ. Σπύρος Γεωργίου στο έργο του «Πτυχές φιλοσοφικού στοχασμού στον Χρήστο Μαλεβίτση»  υφαίνει με σεβασμό και συστολή τις βαθιές πνευματικοφιλοσοφικές αναζητήσεις του Χρήστου Μαλεβίτση επιτρέποντας  στον αναγνώστη να βαδίσει στο ίδιο «μονοπάτι» με τον δοκιμιογράφο, να αφουγκραστεί την σκέψη του και να αναστοχαστεί πάνω σε αυτήν. Το  βιβλίο περιλαμβάνει επτά (7) κεφάλαια και κάθε κεφάλαιο αναφέρεται σε ανάλυση δοκιμίων  του Χρήστου Μαλεβίτση προσεγγίζοντας έτσι φιλοσοφικούς στοχασμούς του που έχουν να κάνουν με το υπάρχειν, με την συνείδηση και την εσωτερικότητα  του ανθρώπου και τη συμπεριφορά του, με την παράδοση, με την Πολιτεία και την Δημοκρατία, με το δημοκρατικό πολίτευμα και την αστική δημοκρατία, με την ελευθερία και τις δημιουργικές συνειδήσεις. Ο κ. Σπύρος Γεωργίου κατορθώνει να βοηθήσει τον αναγνώστη να στοχαστεί και να αναστοχαστεί  με τον τρόπο που ο Μαλεβίτσης διερευνά κάποιο θέμα του συλλαμβάνοντας και αναδομώντας την αισθητικώς δημιουργική συνείδηση.

Αντρέας Κελέσης,  «Της Κερύνειας η ΕΟΚΑ»

Ο Αντρέας Κελέσης μέσα από το βιβλίο του «Της Κερύνειας η ΕΟΚΑ» μας μυεί στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ κατά τα έτη  1955 έως 1959. Πρόκειται για ένα βιογραφικό  κοινωνικοπολιτικό και ιστορικό έργο όπου στις διακόσιες ογδόντα έξι (286) σελίδες του γνωρίζουμε την Εθνική Οργάνωση των Κυπρίων αγωνιστών κατά των Άγγλων κυρίαρχων της Κύπρου. Η ΕΟΚΑ είχε ως στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, στρατολογούσε μέλη από το σχολείο μάλιστα όπου με σθένος και αγωνιστικό φρόνημα πάλεψαν για την ελευθερία του νησιού. Ο ίδιος ο συγγραφέας υπήρξε μέλος της ΕΟΚΑ και μας παρουσιάζει με αναλυτικό τρόπο τα αληθινά γεγονότα, με ιστορικές πηγές  μέχρι τη στιγμή του βασανισμού των μελών από τον Άγγλο κατακτητή. Τα μέλη χαρακτηρίζονταν από πράξεις ανδρείας και ηρωισμού ενώ μεγάλη συμμετοχή στον αγώνα είχαν και οι γυναίκες της Κύπρου από μαθήτριες μάλιστα. Η γραφή του βιβλίου απλή και κατανοητή μας βοηθά να ζήσουμε τα γεγονότα και να συμπάσχουμε στον απελευθερωτικό αυτόν αγώνα από την αγγλική αποικιοκρατία.

 Γιάννης Νταουλτζής,  «Καλοί, κακοί στο τέλος τους παίρνει όλους ο διάολος», 

Ο συγγραφέας Γιάννης Νταουλτζής στο βιβλίο του, με τον ευρηματικό τίτλο «Καλοί, κακοί στο τέλος τους παίρνει όλους ο διάολος», μας προσφέρει δεκαέξι διηγήματα που διατρέχουν τον ελληνικό χώρο με αναγωγές σε παρελθοντικούς χρόνους αλλά και στη σύγχρονη εποχή. Ο χωρισμός των ηρώων του σε καλούς και κακούς μας προϊδεάζει για το ήθος του κάθε χαρακτήρα, με τον κοινό προορισμό του καθενός, που δεν είναι άλλος από τον θάνατο. Ο Γιάννης Νταουλτζής ως φιλόλογος, χαρακτηρίζεται από ευελιξία στην αφηγηματική και γλωσσική ικανότητά του. Οι προτάσεις του είναι μικρές, η γλώσσα του απλή και κατανοητή, στο λεξιλόγιό του διακρίνονται στοιχεία τοπικής ντοπιολαλιάς. Τα διηγήματά του είναι ηθοπλαστικά, κοινωνικά κι ενίοτε χιουμοριστικά. Κάθε διήγημά του συνοδεύεται κι από ποιήματα ή αποσπάσματα ελλήνων ποιητών. Ίσα για να μας προϊδεάσει γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει, τόσο όσο να σταθούμε πάνω του και να συλλογιστούμε την πλοκή και την κορύφωση, να αισθανθούμε  τον παλμό του διηγήματός του, να ταυτιστούμε με τους ήρωές του. Άλλοτε η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη κι άλλοτε τριτοπρόσωπη, αισθανόμενοι προσωπικές του εμπειρίες κι ενδεχομένως αληθινές καταστάσεις που όμως παρουσιάζονται με μυθοπλαστική αφήγηση. Ένα βιβλίο που πραγματικά συγκινεί και δε θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (3ο ΜΕΡΟΣ)

Γιάννης Παπαγεωργίου, «Του Μαρτιού η μέρα»

Του Μαρτιού η μέρα, μία εξαιρετική συλλογή ιστορικών ποιημάτων, αφιερωμένη στα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση του 1821, που έγραψε ο ποιητής Γιάννης Παπαγεωργίου. Ξεκινώντας με στίχους από τον Εθνικό μας Ύμνο, ο ποιητής εμπνέει τους αναγνώστες! Καθηλώνει με τον έξοχο ποιητικό του λόγο, καθώς αναφέρεται στις θυσίες των προγόνων μας και το μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους. Ποιήματα Δόξας, Ηρωισμού, Μεγαλοπρέπειας, πώς η Πατρίδα μας φώτισε με το υπέροχο παράδειγμά της όλους τους λαούς της Γης, διδάσκοντας το αθάνατο πνεύμα της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης! Επίσης, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γκραβούρες που περιέχονται στην θαυμάσια αυτή ποιητική συλλογή, γεμίζοντάς μας υπερηφάνεια και κρατώντας αλώβητες βαθιά στη μνήμη μας τη γενναιότητα, την αρετή και την αυταπάρνηση, όλων αυτών που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας!

Ελένη Γ. Τυρίμου, «Πίσω από τις σελίδες»

Η Ελένη Τυρίμου, είναι η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο: «Πίσω από τις σελίδες», που περιλαμβάνει τέσσερα διηγήματα: Με τα μάτια ενός παιδιού, η σφραγίδα, το κλειδί του θησαυρού, ο άγνωστος αρματολός. Ο λόγος της λιτός, ουσιαστικός και μεστός, αγγίζει τις καρδιές μας και μας ξυπνά μνήμες. Τα συναισθήματα παίζουν έντονα με τις λέξεις και αποτυπώνουν στο χαρτί τη χαρά, τη λύπη, τη δύναμη, την αδυναμία, την υπομονή, κυρίαρχες με νέες ελπίδες και γλυκές προσμονές. Η συγγραφέας γράφει με τα φτερά της ψυχής της, συγκινώντας βαθιά μέσα από την απλότητα  των περιγραφών και την έκφραση των πανανθρώπινων ιδανικών. Το βιβλίο «Πίσω από τις σελίδες», της συγγραφέως Ελένης Γ. Τυρίμου, όσες φορές κι αν το διαβάσεις δεν θα είναι ποτέ αρκετές!

Ελευθέριος Πλουτάρχου.  «Άνθρωπος Στοχασμοί και Αποχρώσεις»

Η ποιητική συλλογή: «Άνθρωπος - Στοχασμοί και Αποχρώσεις», του ποιητή Ελευθέριου Πλουτάρχου, περιλαμβάνει 180 χαϊκού. Η έξοχη πένα του συγγραφέα, υμνεί την ομορφιά της ποίησης! Μας παρασύρει σε ένα ταξίδι που μας γεμίζει έγχρωμα συναισθήματα, αγγίζοντας τις πιο κρυφές πτυχές της ψυχής μας! Η ποιότητα των στίχων του γεμάτη ευαισθησία και τρυφερότητα εκφράζει έναν κώδικα επικοινωνίας, αυτονόητης σκέψης και προβληματισμού γεμίζοντας την καρδιά μας με αποχρώσεις φωτεινές!

Γιώργος Τζιβελέκος, «Ο επιμένων έρωτας νικά»

Η ποιητική συλλογή του Γιώργου Τζιβελέκου,  με τίτλο: Ο επιμένων έρωτας νικά, συγκινεί μέσα από την απλότητα και τις υπέροχες εναλλαγές του ύφους και της θεματολογίας της. Η ποίησή του ενδοσκοπική και ταυτόχρονα επικοινωνιακή, αναδύει ένα φως και μία πανδαισία χρωμάτων! Ποιήματα ανυπότακτα, γραμμένα με λέξεις που υποδέχονται φιλόξενα η μια την άλλη. Ποιήματα με ταυτότητα  με σκέψεις μεστές τα συναισθήματά βαθιά και αξεπέραστα! Γράφει ο ποιητής, βγάζοντας όμορφα κομμάτια του εαυτού του:

"Και στη δεύτερη ζωή θα 'μαι πάλι εδώ να σ' αγαπώ όσο πιο βαθιά γίνεται.

Και στη δεύτερη ζωή πάλι θα κλείσω τα μάτια μου σε τυχόν λάθη κι ατέλειες, αυτά που οδηγούν στο τέλειο..."

Ένα έργο ανθρώπινο που μαγεύει και μας ταξιδεύει γλυκά, μας τρέχει στις αναμνήσεις, στους στοχασμούς και τα όνειρα!

Γιάννης Παπαγεωργίου, «Οι ώρες περνάνε»

Η ποιητική συλλογή του Γιάννη Παπαγεωργίου, με τίτλο: "Οι ώρες περνάνε", αγγίζει βαθιά τον αναγνώστη και τον ταξιδεύει σε κόσμους ονειρικούς! Ο ποιητής με τον έξοχο λόγο του, σαγηνεύει, προβληματίζει και επικεντρώνεται ταυτόχρονα στο χώρο της αγάπης, του ρομαντισμού, του απραγματοποίητου, με μία τρυφερότητα και ευαισθησία που συγκινούν ιδιαίτερα!

"Γυρεύω τη μνήμη της ψυχής μου τη μνήμη που με εγκατέλειψε.

Σαλπίζω στα πέρατα του κόσμου ο ήχος μου ανάσα της ψυχής μου.

Φωνάζω στον άνεμο που φεύγει και στη φωνή μου εσύ δεν έρχεσαι..."

Γράφει ο ποιητής και οι στίχοι του χαράζονται με μελάνι ανεξίτηλο βαθιά στην καρδιά μας!

Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου, «Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο»

Ο  άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο, της Κατερίνας Λιβιτσάνου Ντάνου, είναι μία ποιητική συλλογή που αγγίζει απαλά τα φύλλα της καρδιάς μας. Η συγγραφέας του, με τον γλαφυρό και μεστό της λόγο πέρνα μηνύματα ουσιαστικά, προς διάφορες κατευθύνσεις.

Γράφει χαρακτηριστικά στο ποίημά της: "Μια άλλη άνοιξη":

"Και μια των ημερών αγκάλιασε τη Γη μια Άνοιξη αλλιώτικη. Και μας έμαθε να πονάμε και να μένουμε μόνοι να προσφέρουμε και να υποχωρούμε να αγαπάμε και να χειροκροτούμε να κρατάμε αποστάσεις και να βοηθούμε να θαυμάζουμε και να συγκινούμαστε να θυμώνουμε και να πολεμάμε αδιάλειπτα..."

Η δύναμη των στίχων της μοναδική, με μια ζηλευτή αυθεντικότητα γεννά έντονα συναισθήματα και μας παρασύρει σε μονοπάτια αυτογνωσίας. Ταυτόχρονα όμως, η αληθινή ψυχή και η τρυφερή της έκφραση συγκινούν και συναρπάζουν!

 

Γιάννης Παπαγεωργίου, «Μάτωσε η γης»

Διαβάζοντας την ποιητική συλλογή του Γιάννη Παπαγεωργίου, με τίτλο: "Μάτωσε η γης", ένιωσα μία θαλπωρή και εσωτερική γαλήνη! Ο θαυμάσιος ποιητικός του λόγος, με περίτεχνο τρόπο κράτα την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή στον ήλιο, την ομορφιά, το όνειρο, την ελπίδα... Κάθε ποίημά του εκφράζει κάτι πολύτιμο, τρυφερό αλλά και σοφό συνάμα! Γράφει σε κάποιο σημείο στο βιβλίο του, ο ποιητής:

"Μέσα στις φλόγες καίγονται πόθοι που δε μιλάνε εκείνα που δε λέγονται, ψυχές που αγαπάνε.

Μέσα σε δρόμους άγνωστους στους σκοτεινούς τους κόσμους με τους καιρούς ανέπαφους αλλάζουνε τους νόμους"

Κάθε στίχος του, βαθιά ανθρώπινος, αποκαλύπτει συναισθήματα που ταυτιζόμαστε απόλυτα και γινόμαστε ένα μαζί τους, αλλά πάνω από όλα αναδεικνύει τον πλούσιο ψυχικό κόσμο του ποιητή!

Σταυρούλα Βενιέρη, «Τα δικαιώματα του παιδιού»

Είναι  μια πολυτελής  και άρτια εικονογραφικής μελέτης συλλογή που μόλις  κυκλοφόρησε. Ένα βιβλίο αφιέρωμα σε όλα τα παιδιά του κόσμου και όπως η ιδιά η συγγραφέας αναφέρει,  ένα βιβλίο που θα βοηθήσει τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να εμπνευσθούν με όσα αναφέρει και να τα αξιοποιήσουν εποικοδομητικά, ώστε όλα τα παιδιά να  κατανοήσουν την ανάγκη δυσάρεστων φαινομένων όπως η  βία, ο διαδικτυακός εκφοβισμός, ρατσισμός, η κακοποίηση κτλ. πράγματα που σε λίγο αναγκαστικά θα τα διδάσκουν στα σχολεία. Η κ. Βενιέρη με έξυπνο τρόπο καταφέρνει να πείσει τα παιδιά να απορρίψουν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Πιστεύω ότι είναι ένα στολίδι για όλες τις σχολικές και ιδιωτικές βιβλιοθήκες και είναι κάτι που δεν  συναντήσαμε πουθενά έως τώρα. Θέλω επίσης να επισημάνω σε όλα τα παιδιά όλου του κόσμου τις ωραίες εκφραστικές ζωγραφιές και ιδιαίτερα το  CD  που το συνοδεύει.

Αδελαϊδα Παπαγεωργίου, «Η άλλη όψη μου»

Η ποιητική συλλογή «Η άλλη όψη μου» είναι μια ποιητική κατάθεση με αποστάγματα ζωής, απανθίσματα βιωμάτων. Η ποιήτρια έχοντας φιλοσοφήσει τη ζωή και τις αξίες της, έχοντας υπάρξει μέρος της κοινωνίας και του «είναι» της ζωής με τρόπο μεστό και αφτιασίδωτο μας κοινωνά της αλήθειες της. Δεν νιώθει την ανάγκη να θαμπώσει τον αναγνώστη με περίπλοκες λέξεις γιατί στόχος της είναι να μοιραστεί εντυπώσεις και όχι να κλέψει. Δεν έχει ανάγκη από ετερόκλητες λάμψεις γιατί η ποιότητα της γραφής της είναι πλανήτης αυτόφωτος που φωτίζει τον αναγνώστη. Γράφει… Άκου το οργισμένο θρόισμα/ στο βίαιο άρπαγμα του ανέμου./ Να βρει λυτρωμό/ γυρεύει ο θνητός στο Θεό. Και αλλού, Ένα αστέρι λοξοδρόμησε/ σε ανάδρομη τροχιά/έψαχνε να βρει/ την λάμψη των ματιών σου.

 

Όλγα Αχειμάστου, «Καρδιόσχημα»

Ερωτική, λυρική, μυρίανθη  γραφή που υμνεί την αγάπη και τον έρωτα. Βαφτισμένη σε όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου, μαρτυρά την λεπτότητα των συναισθημάτων, την ιερότητα της αγάπης και της παραδοχής. Πανσέληνες νύχτες  και έναστροι ουρανοί γίνονται καμβάς όπου απλώνονται οι στίχοι της ποιήτριας και οι στοχασμοί της λάμπουν την νύχτα και αγκαλιάζουν κάθε ψυχή. Το κόκκινο ανήκει στον Έρωτα, γράφει η ποιήτρια και εμείς αφηνόμαστε στη μουσική της γραφής της και εισερχόμαστε στην ολόφωτη σάλα ακολουθώντας τη μελωδία των βιολιών που παίζουν για εμάς μόνο.

Γεωργία Κιζιρίδου, «Στιγματισμένοι»

Η Γεωργία Κιζιρίδου, είναι η συγγραφέας του βιβλίου "Στιγματισμένοι", που αποτελείται από δέκα ιστορίες βασισμένες σε αληθινά γεγονότα συνδυασμένες με στοιχεία μυθοπλασίας. Η αγάπη, η χαρμολύπη, ο πόνος, η ειρωνεία, το απροσδόκητο, το αναπάντεχο, η ελπίδα, το όνειρο, εναλλάσσονται και αλληλοϋπονομεύονται στα διηγήματα αυτά. Τα διάσπαρτα τραύματα, τα ατομικά δράματα της καθημερινότητας και η εξαιρετική γραφή της συγγραφέως φέρνει πολλές φορές δάκρυα στα μάτια. Μία στιλπνή καταγραφή με αδιέξοδες νοσταλγίες, με ανθρώπους της διπλανής πόρτας, απλοϊκούς, ταπεινούς, αλλά όχι ασήμαντους. Οι "Στιγματισμένοι" είναι ένα βιβλίο που θα μείνει στη μνήμη όλων των αναγνωστών, γιατί εισχωρεί στα μύχια της ψυχής και συναντά κομμάτια της δικής μας...

 

Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου, «Δραπέτες της καθημερινότητας»

Η Κατερίνα Λιβιτσάνου - Ντάνου, είναι η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο: «Δραπέτες της καθημερινότητας» Τα 24 διηγήματα του βιβλίου με ουσιαστικά μηνύματα κερδίζουν το ενδιαφέρον, ενώ ο αριστοτεχνικός λόγος της συγγραφέως καθηλώνει και συγκινεί! Τα θέματα που παίρνουν ζωή στα διηγήματα του βιβλίου της, είναι απλά και καθημερινά σαν να βγήκαν από τη δική μας σκέψη, σαν οι ήρωές τους να κατοικούν δίπλα μας και να κινούνται στο δικό μας μικρόκοσμο που μας περιβάλλει. Η έκταση τόση όση χρειάζεται για να μας τραβήξει την προσοχή και να ταυτιστούμε με τη σκέψη και τη δράση των ηρώων. Τελικά, καμιά φορά αρκεί να διαβάσεις δυο - τρεις αράδες από το γραπτό ενός συγγραφέα για να αισθανθείς πως ο λιτός τρόπος παρουσίασης ενός θέματος, μπορεί να "μιλήσει" καλύτερα από πολλές σελίδες πυκνογραμμένης περιγραφής!

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΠΟΚ 2022

 Αγαπητοί φίλοι και συνοδοιπόροι ο ΕΠΟΚ θέλοντας να σας ευχαριστήσει για το ταξίδι 

που μοιραστήκατε μέχρι  σήμερα μαζί του, 

αλλά και να καλωσορίσει τη Νέα Χρονιά, 

ετοίμασε για εσάς ένα ημερολόγιο το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε εντελώς  δωρεάν 

πατώντας  εδώ 

και να το εκτυπώσετε στο μέγεθος που επιθυμείτε. 

Εκ μέρους του Δ.Σ του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων 

Χρόνια Πολλά

Χριστουγεννιάτικες Ευχές από τον Ε.Π.Ο.Κ.!

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (2ο ΜΕΡΟΣ)

 Aθηνά Πρωτοπαππά, «Το φως ανέτειλε ξανά στο γήινο βασίλειο»

Η Αθηνά Πρωτοπαπά είναι η συγγραφέας του θαυμάσιου παραμυθιού: "ΤΟ ΦΩΣ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΓΗΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ" Ένα παραμύθι ξεχωριστό, όπου η συγγραφέας του καταφέρνει να θίξει περίτεχνα, το θέμα για την προστασία και τη σωτηρία της Γης και η ταλαντούχα εικονογράφος Μαριαλένα Ηλία μαγεύει με την έξοχη ζωγραφική της! Από τις πρώτες μόλις γραμμές του, οι μικροί αναγνώστες αισθάνονται πως το παραμύθι αυτό, έχει μία ιδιότητα θεραπευτική, τους επιτρέπει να είναι αληθινοί, δοτικοί, να νιώθουν, να τολμούν, να ανακαλύπτουν! Βλέπουν τι έχει στους κόλπους της η ψυχή τους και με ποιο τρόπο μπορούν να το μετατρέψουν σε κάτι άλλο, πιο εποικοδομητικό για την προστασία του περιβάλλοντος και της ίδιας της ζωής...

"Τιμιότητα, Σεβασμός, Σωφροσύνη, Πίστη, Αγάπη, Αλληλεγγύη, Ειρήνη, Ελευθερία, η πυξίδα για έναν καλύτερο κόσμο", χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας.

"Είναι η αληθινοί αυτοί θησαυροί που δεν εξαγοράζονται, αλλά κερδίζονται, αφού

δοκιμαστούν στο αμόνι του μυαλού και της καρδιάς", συνεχίζει... Με έναν τρόπο ζηλευτό, μέσα από τους προσωποποιημένους χάρτινους ήρωες της ιστορίας της, η συγγραφέας, ενεργοποιεί το νου και τη σκέψη, ενώνει τη φωνή της με όλους τους αναγνώστες μικρούς και μεγάλους και βάζει γαλάζια φτερά στα όνειρά τους για ένα όμορφο αύριο γεμάτο φως!

"Ξεκλειδώστε το αμπάρι της καρδιάς σας κι αφήστε να βγει από κει άφθονη κι αληθινή αγάπη".

"Γκρεμίστε τα τείχη που υψώσατε και κτίστε γέφυρες Ειρήνης, δίνοντας τα χέρια", λέει με νόημα...

Τα ουσιαστικά νοήματα και οι αξίες που περνά, το παραμύθι "ΤΟ ΦΩΣ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΓΗΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ", βοηθούν τα παιδιά να χτίσουν με γερά θεμέλια τα δικά τους ονειρικά παλάτια τα δικά τους μαγικά κάστρα, γνωρίζοντας ότι, προστατεύοντας και αγκαλιάζοντας τη Γη εκείνη θα τους ανταπόδοση την φροντίδα και την αγάπη της!

 

Αδελαΐδα Παπαγεωργίου, «Το μαγικό νερό»

Το μαγικό νερό,  είναι ένα θαυμάσιο παραμύθι. Η συγγραφέας του, γεμίζει τρυφερότητα και ζεστασιά μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, αγγίζοντας κρυφές πτυχές της ψυχής τους. Η υπέροχη εικονογράφηση είναι της Βιβής Μαρκάτου. Μέσα από την απλότητα, τα ελκυστικά χρώματα και την έξοχη αισθητική της ζωγραφικής της, γινόμαστε συνταξιδιώτες μαζί με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, στο όνειρο και τη φαντασία. Η γραφή τής Αδελαΐδας Παπαγεωργίου, απλή, κατανοητή με πολλά μηνύματα και αξίες, με σημαντικότερο όλων, την ανιδιοτελή αγάπη. Ένα παραμύθι κατάλληλο όχι μόνο για τη γλωσσική αλλά και την ηθική καλλιέργεια των παιδιών, που με την ευαισθησία του, λειτουργεί θεραπευτικά, σαν βάλσαμο στις ζωές των παιδιών! Πώς νιώθει άραγε ένα παιδάκι όταν η αγαπημένη του μητέρα αρρωσταίνει; Ο ήρωας της ιστορίας μας, ο μικρός Χρηστάκης, αψηφούσε τα πάντα, δεν τον ένοιαζε όσες δοκιμασίες και αν περνούσε... Μετά πολλές περιπέτειες βρίσκει τη δύναμη, την τόλμη και το θάρρος, έτσι ώστε να δώσει τη λύση με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και να βρει τη μαγική συνταγή που σώσει τη μανούλα του. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας του έργου μέσω του μικρού Χριστάκη: "Η μητέρα μου είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχω..."

"Τα θαύματα γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις!" συνεχίζει σε κάποιο άλλο σημείο

του κειμένου της, μέσω της συνετής νεράιδας, της φίλης του Χριστάκη. Το σίγουρο είναι, ότι διαβάζοντας το παραμύθι "Το μαγικό νερό", τα παιδιά θα ενθουσιαστούν και θα ρουφήξουν κάθε λέξη του! Θα ανακαλύψουν τη δύναμη των συναισθημάτων τους, θα ωριμάσουν, θα διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες και πάνω από όλα θα γεμίσει η καρδούλα τους αγάπη, καλοσύνη, σεβασμό!

 

Παντελής  Ιωάννου Μχάλας, «Μια ζωή περιπέτεια»

Στα χεριά μου έπεσε ένα βιβλίο του Παντελή Μιχάλα  του 2020. Το βιβλίο αυτό είναι ένα αυτοβιογραφικό που με ένα σπουδαίο τρόπο μας διηγείται την περιπετειώδη ζωή του συγγραφέα. Ο Παντελής είναι ένας Μικρασιάτης,  είναι πρόσφυγας και χωρίς περιττά λόγια, αλλά με αυθεντικές περίγραφες οι οποίες εμένα προσωπικά μου θύμισαν εκείνα τα δύσκολα χρονιά της ζωής μας γιατί θα μιλάμε για τα δύσκολα χρονιά της ζωής  μου. Αυτό το βιβλίο μου θύμισε την ζωή μου στον Καραβά Εργασία του είναι πολιτισμένη και με άφθονο φωτογραφικό υλικό και αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις σημαντικότερες ιστορικές μαρτυρίες γύρω από τα πρόσωπα και τα γεγονότα που με μαεστρία τα φέρνει κοντά μας με δύναμη και πρωτοτυπία. Είναι μια εξαιρετική σύνθεση, ένα κείμενο  που κρατά το  ενδιαφέρον και γεμίζει   την ψυχή με πλούσιο   θησαυρό ανθρωπιάς και δύναμης,  αρετής και πίστης και στοχασμού πάνω στην κοινωνική μοίρα. Ένα οδοιπορικό ενός πρόσφυγα αφανούς που ξεκινάει από την Μικρά Ασία -Χίος –Κύπρος -Καραβά -ΗΠΑ .

Θέλουμε να συγχαρούμε την Καλλιόπη Χαρμαντά, τον Πανίκκο Τσέντα και επίσης τον Δήμαρχο Καραβά και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Καραβιωτών γιατί ένωσαν τις δυνάμεις τους και μας έκαναν να θυμηθούμε εκείνα τα χρονιά της παιδικής μας ηλικίας γιατί έλαχε ο Θεός να με έχει γείτονα με την οικογένεια Τσέντα και  Λαμπρό  Τσέντα και ευχαριστώ τον Θεό που ακόμη μου δίδει το πνεύμα να τα θυμάμαι όλα ακόμα και σήμερα μετρά από τόσα χρονιά Πραγματικά αυτή είναι μια αληθινή Ιστορία. Πολλά συγχαρητήρια  σε όλους.

 

Παναγιώτα Χριστοπούλου Ζαλώνη,  «Οπτασίες Φυγής Από Την Πραγματικότητα»

Ποιητική ενάργεια, συναισθηματική ενσυναίσθηση, λεκτική ισορροπία και νοηματική καθαρότητα. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τις καταθέσεις της Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη στο τελευταίο της βιβλίο «Οπτασίες φυγής από την πραγματικότητα» από τις εκδόσεις Αποστακτήριο. Η δακρυσμένη πένα της ποιήτριας περιθάλπει τις ψυχικές μας αδυναμίες και θωπεύει τα ατάσθαλα όνειρά μας. Μια κοσμική καταγραφή, μια επιλογή σταθμών στη ζωή και τη γραφή της. Ως οικοδέσποινα ανοίγει τη μεγάλη σάλα του ποιητικού της σπιτιού και στρώνει ένα πάλλευκο λινό τραπεζομάντηλο και πάνω του εναποθέτει τις δημιουργίες της ψυχής της, τις πιο διαλεχτές. Μοναδικές και ζηλευτές σαν το γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο που απλόχερα μας τρατάρει και σαν το μυρωδάτο ζυμωτό ψωμί που μοιράζει σε όλα της τα αγαπημένα ποιητικά παιδιά. Κι είναι η μέρα Κυριακή και είναι της ποίησης γιορτάσι καθώς οι καλεσμένοι της τη μια χαμογελούν στην ελεύθερη γραφή της και την άλλη δακρύζουν στα πειθαρχημένα της στιχουργήματα. Οι «Οπτασίες φυγής από την πραγματικότητα» είναι μια αποκάλυψη οπτικής και μια κατάθεση χαρακτήρα. Ένας σκαριφισμός στιγμών που άγγιξαν την ποιήτρια και η μαρτυρία της φωνής της που ντυμένη με στίχους ξάπλωσε να αναπαυτεί σε τούτες τις σελίδες. Καλοτάξιδο αγαπημένη ποιήτρια.

 

Αθανάσιος Τρίψας – Δακτύλιοι Ψυχής

Πάντα πίστευα ότι η ψυχή είναι σαν μια λίμνη γεμάτη νερό. Κάθε πετραδάκι που πέφτει μέσα της δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους, παράλληλους δακτυλίους. Υπέροχους και τέλειους παράλληλους κύκλους που κάθε μεγάλος εμπεριέχει μικρότερους με απαρχή το κέντρο της ενέργειας, την πέτρα δηλαδή που προκάλεσε ετούτον τον σχηματισμό. Όσο πιο μεγάλη η πέτρα τόσο μεγαλύτεροι και πολυπληθέστεροι οι δακτύλιοι. Όσο πιο πλούσιος ο ψυχισμός του ανθρώπου, όσο πιο δυνατή η ενέργεια που περικλείεται μέσα του και εκλύεται από τον εσώτερο εαυτό του ατόμου τόσο πιο μεγάλη και η περίμετρος αυτών που ο Αθανάσιος Τρίψας ονομάζει Ψυχικούς Δακτυλίους. Μια άποψη για την περί ψυχής απεραντοσύνη και δύναμη, για τα ενεργειακά πεδία που οξύνουν οι αμβλύνουν τις αποστάσεις μεταξύ των ψυχικών δακτυλίων που δομούν την ύπαρξη της ψυχικής οντότητας που δηλούται αέναη και αθάνατη, βασιλιάς και υπηρέτης του ανθρώπινου σύμπαντος.

 

 

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021, στην πλατεία Κοραή έλαβε χώρα μια πολύ συγκινητική εκδήλωση, ελάχιστος φόρος τιμής απέναντι στην τραγωδία που βιώνουν καθημερινά, επί 47 συναπτά έτη, οι συγγενείς των αγνοουμένων Κύπριων αδελφών μας. Ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο στήθηκε στην πλατεία Κοραή και οι παρευρισκόμενοι, ανάμεσά τους και ο Επίτροπος Προεδρίας της Κύπρου κ. Φώτης Φωτίου, ο Πρόεδρος των ανωτάτων επιτελικών αξιωματικών, Στρατηγός κ. Σπυρίδων Μπελεγράτης, ο Πρόεδρος του ΕΠΟΚ κ. Ηρακλής Ζαχαριάδης και μέλη του Συλλόγου, αλλά και συγγενείς των αγνοουμένων στόλισαν το δένδρο με φωτογραφίες των αγνοουμένων μελών των οικογενειών τους. Παράλληλος στολισμός πραγματοποιήθηκε επίσης στη Λευκωσία, το Λονδίνο, το Τορόντο και το Γιοχάνεσμπουργκ. Συγκινητική η στιγμή που ένας από τους παρευρισκόμενους, βάζοντας το χέρι του στο κουτί για να τραβήξει μια φωτογραφία να κρεμάσει στο δέντρο, διάλεξε τυχαία τη φωτογραφία του πατέρα του, γεγονός που συγκλόνισε και συγκίνησε όσους τίμησαν αυτή την εκδήλωση.

Παρακάτω σας παραθέτουμε την ομιλία που απηύθυνε στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, αλλά και στις οικογένειες των αγνοουμένων ο κ. Φώτης Φωτίου.

Χαιρετισμός του Επιτρόπου Προεδρίας κ Φώτη Φωτίου σε τελετή στολισμού του Χριστουγεννιάτικου Δένδρου των Αγνοουμένων, την Παρασκευή 09 Δεκεμβρίου στην Αθήνα

Σεβαστοί συγγενείς των αγνοουμένων μας,

Φίλες και φίλοι,

Σε λίγες μέρες οι απανταχού Χριστιανοί θα γιορτάσουν τη γέννηση του Θεανθρώπου. Μια μέρα χαράς και ελπίδας για ειρήνη και αδελφοσύνη με μηνύματα διαχρονικά και πανανθρώπινα.

Τις άγιες τούτες μέρες, θα ήθελα πρώτιστα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ την Νεολαία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αποδήμων Κυπρίων για την πρωτοβουλία σας. Ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου αγνοουμένων συμβολίζει την συμπαράσταση και συμπαράταξη της ΝΕΠΟΜΑΚ και όλων μας στην τραγωδία που βιώνουν καθημερινά οι συγγενείς των αγνοουμένων μας και εκφράζει ειλικρινή αισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης στις δοκιμαζόμενες οικογένειες. Είναι μια πράξη αξιέπαινη που σας τιμά ιδιαίτερα.

Πέραν της Λευκωσίας, και της Αθήνας σήμερα, στολισμός Χριστουγεννιάτικου Δέντρου Αγνοουμένων πραγματοποιήθηκε επίσης στο Λονδίνο, το Τορόντο και το Γιοχάνεσμπουργκ.

Είναι 47 Χριστούγεννα που οι οικογένειες των αγνοουμένων μας θα περάσουν χωρίς την παρουσία των αγαπημένων τους προσώπων και χωρίς να γνωρίζουν, μετά από τόσες δεκαετίες, την τύχη των δικών τους ανθρώπων. Τις άγιες αυτές μέρες ο πόνος των συγγενών που αναμένουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων γίνεται ακόμα πιο βαρύς και ασήκωτος.

Είναι μια απάνθρωπη και αφύσικη κατάσταση που ακυρώνει αξίες και αρχές της πολιτισμένης ανθρωπότητας. Δεν μπορεί και ούτε πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η τραγωδία. Οι ισχυροί της γης, τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν και ηθική υποχρέωση να αναλάβουν επιτέλους ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες για τερματισμό της τραγωδίας,

Από πλευράς μας εργαζόμαστε και εντατικοποιούμε τις προσπάθειες μας για να καμφθεί η αδιαλλαξία και άρνηση της κατοχικής δύναμης να συνεργαστεί για τερματισμό της τραγωδίας, την οποία η ίδια δημιούργησε και συντηρεί με τακτικισμούς για τόσες δεκαετίες προκαλώντας καθημερινά τόσο πόνο και δυστυχία στις οικογένειες των αγνοουμένων μας.

Ας ευχηθούμε το κάθε Χριστουγεννιάτικο δένδρο που στολίζουμε σε συνεργασία με τη νεολαία των αποδήμων μας, να εκπέμψει δυνατά το μήνυμα της διεθνούς επίκλησης μας για περαιτέρω στήριξη των προσπαθειών και ενεργειών μας υπέρ της διακρίβωσης της τύχης όλων ανεξαίρετα των αγνοουμένων μας.

Φίλες και φίλοι,

Εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, της πολιτείας και όλων μας εκφράζω την αμέριστη και ειλικρινή συμπαράσταση μας προς τις οικογένειες των αγνοουμένων μας και προς όλους εσάς με τη διαβεβαίωση ότι συνεχίζουμε μαζί τον ιερό αγώνα για αποκατάσταση και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του τελευταίου αγνοούμενου μας και της οικογένειας του. Αυτό αποτελεί εθνική επιταγή και χρέος απέναντι στους ήρωες μας και στις οικογένειες τους.

Συγχαίρω θερμά, για ακόμα μια φορά, τα μέλη της ΝΕΠΟΜΑΚ για την πρωτοβουλία τους. Νέοι που δεν έζησαν τον πόλεμο, νέοι που αν και διαμένουν μακριά από το νησί μας γνωρίζουν πολύ καλά την ιστορία μας, τους αγώνες του λαού μας και αγωνίζονται μαζί μας για ευόδωση των στόχων μας.

Ευχαριστίες απευθύνω και προς το σύνολο των αποδήμων μας για τη διαχρονική τους στήριξη και εύχομαι τα Χριστούγεννα αυτά και ο Νέος Χρόνος να ενισχύσουν τις προσδοκίες μας για ελευθερία και ειρήνη στην μικρή μας πατρίδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.