Κριτική του κ Ηρακλή Ζαχαριάδη
Προέδρου του Ε.Π.Ο.Κ
Μια ευαίσθητη ποιήτρια, η Αγγελική Ζευγολάτη, αισθάνεται να αιωρείται στο κενό, προσεγγίζοντας τον άνθρωπο και όλα όσα τον περιβάλλουν. Στοχάζεται οραματιζόμενη το αύριο,ακουμπώντας στο σήμερα και αναπολώντας το χθες.
Τους στοχασμούς της περιβάλλουν ιδέες, αλήθειες, ιδανικά, αρετές, αισθήματα, όρια και νοηματικές όχθες. Ανάμεσά τους η ποιήτρια προσπαθεί να εντοπίσει τους κανόνες μιας ζωής ή να λησμονήσει τις αδυναμίες της. Βιώνει τον πόνο και την απόγνωση του εγκλήματος που ζει. Την προδοσία των αισθημάτων. Τη δίψα της χαράς, της ζωής της ευτυχίας. Την ανασφάλεια, τη μοναξιά!
Αναζητά την τελειότητα και την αιωνιότητα.
Στο φαρδύ δρόμο που πορεύεται η ζωή, την οδηγεί σιγά σιγά στο θάνατο, που πολλές φορές μετουσιώνεται σε λύτρωση.
Η ποίηση έχει έμπνευση, στοχασμό, ατενίζοντας ένα μέλλον περισσότερο ανθρώπινο!
Πολλά συγχαρητήρια , να είναι καλοτάξιδο!
