1 Αυγ 2025

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ

 

ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ, ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΣ!


Άλλοτε στα Βαρωσια
στα παιδικα μας τα χρονια
ζουσαμε χαρουμενα 
ανεμελα κι αρμονικα

Πολύχρονη η ομορφια της 
μας σήκωνε η θαλασσα
πανω στα κυματα της 
κι έξω απο τα γαλανα νερα
κοσμοπολιτικη ατμοσφαιρα βασιλευε
φωτιζοντας το πνευμα μας
τόσο λαμπερα

Τις μέρες μας κολυμπουσαμε 
μες στις φωνές και μες τα κυματα
τα βραδυα, κατ’ απο τις πορτοκαλιες 
παιζαμε volley-ball
κατω στην παραλια 
του κουνος-club

Και σαν είχε ξαστερακι
και εβγαινε το φεγγαρι 
εμείς σου τραγουδουσαμε
η αγαπη μου κοιμαται…

Ονειρα, έρωτες και λουλουδια
αλλα πονεμενα, αλλα θλιβερα,
κι' αλλα μαγεμενα
που σου διναν φτερα…

Αχ Αμμόχωστος
του Ευαγορα πολη τιμημένη 
πολη ερωτική κι αγαπημενη 
πολη  λατρεμενη για όσους ζησανε εκεί ,
στην χρυση αμμουδια!

Ηρακλής Ζαχαριάδης

——

FAMAGUSTA, CITY OF OUR LOVE!

Once in Varosia
in our childhood years
we lived happily
peacefully and harmoniously

Its beauty is long-lasting
and the sea was raising us
on its waves
and out of the blue waters
a cosmopolitan atmosphere reigned
enlightening our spirit so bright

We swam during the day
in the voices and in the waves
in the evenings
underneath the orange trees
we played volleyball
down at the beach
of kounos-club

And as if he had a razor
the moon was coming out
we sang to you
about my love that was sleeping…

Dreams, loves and flowers
other painful, other sad,
and other enchanted
that gαve you wings…

Ah Famagusta
honored city of Evagoras
city beloved and erotic
city adored for those who lived there
on the golden beaches!

Iraklis Zachariadis