18 Δεκ 2021

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2020 - 2021 (2ο ΜΕΡΟΣ)

 Aθηνά Πρωτοπαππά, «Το φως ανέτειλε ξανά στο γήινο βασίλειο»

Η Αθηνά Πρωτοπαπά είναι η συγγραφέας του θαυμάσιου παραμυθιού: "ΤΟ ΦΩΣ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΓΗΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ" Ένα παραμύθι ξεχωριστό, όπου η συγγραφέας του καταφέρνει να θίξει περίτεχνα, το θέμα για την προστασία και τη σωτηρία της Γης και η ταλαντούχα εικονογράφος Μαριαλένα Ηλία μαγεύει με την έξοχη ζωγραφική της! Από τις πρώτες μόλις γραμμές του, οι μικροί αναγνώστες αισθάνονται πως το παραμύθι αυτό, έχει μία ιδιότητα θεραπευτική, τους επιτρέπει να είναι αληθινοί, δοτικοί, να νιώθουν, να τολμούν, να ανακαλύπτουν! Βλέπουν τι έχει στους κόλπους της η ψυχή τους και με ποιο τρόπο μπορούν να το μετατρέψουν σε κάτι άλλο, πιο εποικοδομητικό για την προστασία του περιβάλλοντος και της ίδιας της ζωής...

"Τιμιότητα, Σεβασμός, Σωφροσύνη, Πίστη, Αγάπη, Αλληλεγγύη, Ειρήνη, Ελευθερία, η πυξίδα για έναν καλύτερο κόσμο", χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας.

"Είναι η αληθινοί αυτοί θησαυροί που δεν εξαγοράζονται, αλλά κερδίζονται, αφού

δοκιμαστούν στο αμόνι του μυαλού και της καρδιάς", συνεχίζει... Με έναν τρόπο ζηλευτό, μέσα από τους προσωποποιημένους χάρτινους ήρωες της ιστορίας της, η συγγραφέας, ενεργοποιεί το νου και τη σκέψη, ενώνει τη φωνή της με όλους τους αναγνώστες μικρούς και μεγάλους και βάζει γαλάζια φτερά στα όνειρά τους για ένα όμορφο αύριο γεμάτο φως!

"Ξεκλειδώστε το αμπάρι της καρδιάς σας κι αφήστε να βγει από κει άφθονη κι αληθινή αγάπη".

"Γκρεμίστε τα τείχη που υψώσατε και κτίστε γέφυρες Ειρήνης, δίνοντας τα χέρια", λέει με νόημα...

Τα ουσιαστικά νοήματα και οι αξίες που περνά, το παραμύθι "ΤΟ ΦΩΣ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΓΗΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ", βοηθούν τα παιδιά να χτίσουν με γερά θεμέλια τα δικά τους ονειρικά παλάτια τα δικά τους μαγικά κάστρα, γνωρίζοντας ότι, προστατεύοντας και αγκαλιάζοντας τη Γη εκείνη θα τους ανταπόδοση την φροντίδα και την αγάπη της!

 

Αδελαΐδα Παπαγεωργίου, «Το μαγικό νερό»

Το μαγικό νερό,  είναι ένα θαυμάσιο παραμύθι. Η συγγραφέας του, γεμίζει τρυφερότητα και ζεστασιά μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, αγγίζοντας κρυφές πτυχές της ψυχής τους. Η υπέροχη εικονογράφηση είναι της Βιβής Μαρκάτου. Μέσα από την απλότητα, τα ελκυστικά χρώματα και την έξοχη αισθητική της ζωγραφικής της, γινόμαστε συνταξιδιώτες μαζί με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, στο όνειρο και τη φαντασία. Η γραφή τής Αδελαΐδας Παπαγεωργίου, απλή, κατανοητή με πολλά μηνύματα και αξίες, με σημαντικότερο όλων, την ανιδιοτελή αγάπη. Ένα παραμύθι κατάλληλο όχι μόνο για τη γλωσσική αλλά και την ηθική καλλιέργεια των παιδιών, που με την ευαισθησία του, λειτουργεί θεραπευτικά, σαν βάλσαμο στις ζωές των παιδιών! Πώς νιώθει άραγε ένα παιδάκι όταν η αγαπημένη του μητέρα αρρωσταίνει; Ο ήρωας της ιστορίας μας, ο μικρός Χρηστάκης, αψηφούσε τα πάντα, δεν τον ένοιαζε όσες δοκιμασίες και αν περνούσε... Μετά πολλές περιπέτειες βρίσκει τη δύναμη, την τόλμη και το θάρρος, έτσι ώστε να δώσει τη λύση με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και να βρει τη μαγική συνταγή που σώσει τη μανούλα του. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας του έργου μέσω του μικρού Χριστάκη: "Η μητέρα μου είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχω..."

"Τα θαύματα γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις!" συνεχίζει σε κάποιο άλλο σημείο

του κειμένου της, μέσω της συνετής νεράιδας, της φίλης του Χριστάκη. Το σίγουρο είναι, ότι διαβάζοντας το παραμύθι "Το μαγικό νερό", τα παιδιά θα ενθουσιαστούν και θα ρουφήξουν κάθε λέξη του! Θα ανακαλύψουν τη δύναμη των συναισθημάτων τους, θα ωριμάσουν, θα διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες και πάνω από όλα θα γεμίσει η καρδούλα τους αγάπη, καλοσύνη, σεβασμό!

 

Παντελής  Ιωάννου Μχάλας, «Μια ζωή περιπέτεια»

Στα χεριά μου έπεσε ένα βιβλίο του Παντελή Μιχάλα  του 2020. Το βιβλίο αυτό είναι ένα αυτοβιογραφικό που με ένα σπουδαίο τρόπο μας διηγείται την περιπετειώδη ζωή του συγγραφέα. Ο Παντελής είναι ένας Μικρασιάτης,  είναι πρόσφυγας και χωρίς περιττά λόγια, αλλά με αυθεντικές περίγραφες οι οποίες εμένα προσωπικά μου θύμισαν εκείνα τα δύσκολα χρονιά της ζωής μας γιατί θα μιλάμε για τα δύσκολα χρονιά της ζωής  μου. Αυτό το βιβλίο μου θύμισε την ζωή μου στον Καραβά Εργασία του είναι πολιτισμένη και με άφθονο φωτογραφικό υλικό και αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις σημαντικότερες ιστορικές μαρτυρίες γύρω από τα πρόσωπα και τα γεγονότα που με μαεστρία τα φέρνει κοντά μας με δύναμη και πρωτοτυπία. Είναι μια εξαιρετική σύνθεση, ένα κείμενο  που κρατά το  ενδιαφέρον και γεμίζει   την ψυχή με πλούσιο   θησαυρό ανθρωπιάς και δύναμης,  αρετής και πίστης και στοχασμού πάνω στην κοινωνική μοίρα. Ένα οδοιπορικό ενός πρόσφυγα αφανούς που ξεκινάει από την Μικρά Ασία -Χίος –Κύπρος -Καραβά -ΗΠΑ .

Θέλουμε να συγχαρούμε την Καλλιόπη Χαρμαντά, τον Πανίκκο Τσέντα και επίσης τον Δήμαρχο Καραβά και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Καραβιωτών γιατί ένωσαν τις δυνάμεις τους και μας έκαναν να θυμηθούμε εκείνα τα χρονιά της παιδικής μας ηλικίας γιατί έλαχε ο Θεός να με έχει γείτονα με την οικογένεια Τσέντα και  Λαμπρό  Τσέντα και ευχαριστώ τον Θεό που ακόμη μου δίδει το πνεύμα να τα θυμάμαι όλα ακόμα και σήμερα μετρά από τόσα χρονιά Πραγματικά αυτή είναι μια αληθινή Ιστορία. Πολλά συγχαρητήρια  σε όλους.

 

Παναγιώτα Χριστοπούλου Ζαλώνη,  «Οπτασίες Φυγής Από Την Πραγματικότητα»

Ποιητική ενάργεια, συναισθηματική ενσυναίσθηση, λεκτική ισορροπία και νοηματική καθαρότητα. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τις καταθέσεις της Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη στο τελευταίο της βιβλίο «Οπτασίες φυγής από την πραγματικότητα» από τις εκδόσεις Αποστακτήριο. Η δακρυσμένη πένα της ποιήτριας περιθάλπει τις ψυχικές μας αδυναμίες και θωπεύει τα ατάσθαλα όνειρά μας. Μια κοσμική καταγραφή, μια επιλογή σταθμών στη ζωή και τη γραφή της. Ως οικοδέσποινα ανοίγει τη μεγάλη σάλα του ποιητικού της σπιτιού και στρώνει ένα πάλλευκο λινό τραπεζομάντηλο και πάνω του εναποθέτει τις δημιουργίες της ψυχής της, τις πιο διαλεχτές. Μοναδικές και ζηλευτές σαν το γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο που απλόχερα μας τρατάρει και σαν το μυρωδάτο ζυμωτό ψωμί που μοιράζει σε όλα της τα αγαπημένα ποιητικά παιδιά. Κι είναι η μέρα Κυριακή και είναι της ποίησης γιορτάσι καθώς οι καλεσμένοι της τη μια χαμογελούν στην ελεύθερη γραφή της και την άλλη δακρύζουν στα πειθαρχημένα της στιχουργήματα. Οι «Οπτασίες φυγής από την πραγματικότητα» είναι μια αποκάλυψη οπτικής και μια κατάθεση χαρακτήρα. Ένας σκαριφισμός στιγμών που άγγιξαν την ποιήτρια και η μαρτυρία της φωνής της που ντυμένη με στίχους ξάπλωσε να αναπαυτεί σε τούτες τις σελίδες. Καλοτάξιδο αγαπημένη ποιήτρια.

 

Αθανάσιος Τρίψας – Δακτύλιοι Ψυχής

Πάντα πίστευα ότι η ψυχή είναι σαν μια λίμνη γεμάτη νερό. Κάθε πετραδάκι που πέφτει μέσα της δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους, παράλληλους δακτυλίους. Υπέροχους και τέλειους παράλληλους κύκλους που κάθε μεγάλος εμπεριέχει μικρότερους με απαρχή το κέντρο της ενέργειας, την πέτρα δηλαδή που προκάλεσε ετούτον τον σχηματισμό. Όσο πιο μεγάλη η πέτρα τόσο μεγαλύτεροι και πολυπληθέστεροι οι δακτύλιοι. Όσο πιο πλούσιος ο ψυχισμός του ανθρώπου, όσο πιο δυνατή η ενέργεια που περικλείεται μέσα του και εκλύεται από τον εσώτερο εαυτό του ατόμου τόσο πιο μεγάλη και η περίμετρος αυτών που ο Αθανάσιος Τρίψας ονομάζει Ψυχικούς Δακτυλίους. Μια άποψη για την περί ψυχής απεραντοσύνη και δύναμη, για τα ενεργειακά πεδία που οξύνουν οι αμβλύνουν τις αποστάσεις μεταξύ των ψυχικών δακτυλίων που δομούν την ύπαρξη της ψυχικής οντότητας που δηλούται αέναη και αθάνατη, βασιλιάς και υπηρέτης του ανθρώπινου σύμπαντος.