ΚΡΙΤΙΚΗ του Προέδρου κ Ζαχαριάδη
Μέσα από την ποίηση, μιλάμε για μια δύναμη, που μας εξουσιάζει και μας κατευθύνει. Μιλάμε για το άγνωστο που μας κατακλύζει. Μιλάμε για ότι μέσα μας , μας ωθεί προς την τελειότητα. Μιλάμε για την 'θεική προσφορά' θα μας πει η ποιήτριά μας , στο ποίημά της 'Σταύρωση'. Η ποίηση και ο Θεός είναι πέρα από τα ανθρώπινα και πέρα από τα θεία. Είναι η αγάπη, η ειρήνη, ο έρωτας, η ζωή και ο θάνατος. Αισθήματα, οράματα, όνειρα , ελπίδες , προσδοκίες. Είναι οι μνήμες, οι θύμησες, οι νοσταλγίες και όλα όσα ποικίλουν και ομορφαίνουν τη ζωή.
Κι ο καθένας αναζητά και προσπαθεί να κλείσει στη ψυχή του, στα κατάβαθα του είναι του, ότι τον άγγιξε, τον συγκίνησε, τον μύησε και τον ξενάγησε στα μυστήρια της ζωής. Όλα αυτά αποτελούν ποιητικές στιγμές της ζωής που προβάλλουν μέσα από τους στίχους της ποιήτριάς μας .
Με το πρόσωπο στραμμένο στο παρελθόν , στέκεται στο παρόν και ατενίζει το μέλλον, βιώνοντας και αναπλάθοντας τον κύκλο της ζωής. Η ποίηση της συμπορεύεται με τη ζωή , τις αναμνήσεις και τις προσδοκίες, μέσα από καλοδουλεμένους στίχους και στιγμές έμπνευσης, σε γλώσσα καθαρή , όπως απαιτεί η γνήσια ποίηση.
